paylaşmayı doğru insanlarla sağlamak istediğim
gözüm kapalı güvenebileceğim insanları arıyordum, göz yumarak güvenmek zorunda kalacaklarımı değil.
tenine yakınken dürüst numarası yapan o meşhur 'mâsumlar' var ya
erdemli olmayı, ahlâkî değerleri iki bacağının arasına sıkıştırmak sanan o pek meşhurlar
işte, 'ben diğeri gibi değilim' diye ağlayarak, sürüne sürtüne yapışkan sahtekârlar!..
seni en iyi anlayacakmış rolüyle kendini sana yâr gibi savunanlar...
hatalarıyla yüzleşemeyecek kadar korkak, ama seni, geçmişinle yargılamak ört-basıyla çileden çıkaracak kadar da cüretkâr bu mahlûkat varken, insanoğlu arasında aşka el uzatma; denk gelmek çok mümkün olan bu kitleyle aşkı da kirletirsin, düşlerini hasta etmelerine sebep olduğun gibi.
bir bir yazmaya lüzum yok(pek çok kez hatırlatılmıştır), özür dilemek ve sadece kabullenmek maskesini takmak yerine, telâfi edip bir daha yapmamaları gereken hatalarını. aslında suç ve günahlarını demeliyim. bir ilişki için o her bir hata günahtandır. suçtur lan!
zaten söyledikten sonra yapılan bazı şeylerin değeri, çürümüş tavuk ciğeri kokusunda.
Kaybetmek bile yakışmıyor bu pişkinlere
Gezegenin, içinde binbir türlü mikrobu yaşatıp çoğaltan kir tabakasına işaret edeyim dedim.
eyvallah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder